De coronacrisis vraagt veel van de inwoners van Hoogstraten. Kunst, cultuur en dus ook poëzie kunnen lichtpunten zijn die een moment van troost en schoonheid bieden. Daarom heeft de cultuurdienst van stad Hoogstraten in samenwerking met stadsdichter Michiel van Opstal enkele poëtische ingrepen gedaan in het landschap van Hoogstraten. Wandelaars en fietsers kunnen hiervan genieten als ze even uit hun kot komen om de benen te strekken of een rondje te fietsen.

Schepen van Cultuur Arnold Wittenberg verduidelijkt: “Hugo Claus zei ooit: Poëzie heeft geen normen. Poëzie danst op de maat van het ogenblik. Dat is nu net wat onze stadsdichter doet vandaag; de poëzie inzetten als de schoonste uitdrukkingsvorm van de taal. Ook in deze crisis hebben we nood aan schoonheid, een klein momentje om te verpozen bij een mooi kunstwerk, een goed lied of een inspirerend gedicht.”

De stadsdichter van Hoogstraten heeft een prachtig gedicht gecreëerd ‘Nu de grenzen tastbaar zijn’, dat een reflectie is op de coronacrisis en de impact daarvan op het dagelijks leven. Het gedicht stelt vast dat we, ondanks de crisis, toch nog nooit zo dicht bij elkaar hebben gestaan.

Stad Hoogstraten wil dit troostende gedicht zo ver mogelijk verspreiden onder de inwoners van onze stad. Daarom zijn alle ijzeren frames vrijgemaakt, waar normaal de spandoeken in hangen die evenementen aankondigen. Dat zijn de best geschikte symbolische locaties, aangezien er in deze coronatijden toch geen evenementen mogen worden aangekondigd. In de plaats van aankondigingen van evenementen hangt in de frames nu dus het gedicht van Michiel Van Opstal.

Een strofe van het gedicht is ook afgedrukt op kaartjes, die Buurtwerk Hoogstraten, heeft verspreid samen met een bloeiende plant bij alle bewoners van sociale woningen in Hoogstraten. Deze actie is een initiatief in samenwerking met sociale huisvestingsmaatschappijen De Ark en De Noorderkempen. Het kaartje bevat ook telefoonnummers waar deze mensen met vragen terecht kunnen.

nu de grenzen tastbaar zijn en containers ons tonen tot hier en niet verder

nu de muren van ons huis langzaam oprukken tot je het strijdveld van de winkel betreedt

weet, je bent niet alleen wanneer de echo van een applaus jouw paleis bereikt omstreeks acht uur

en hoewel een aanraking tussen jou en ik onbereikbaar is zijn we nog nooit zo dicht bij elkaar geweest

Poëtische wegwijzers

Op zes plekken, verspreid over alle dorpen van Hoogstraten, zijn wegwijzers aangebracht als poëtische ingrepen in het landschap. Per plek hangen er twee pijlen met een tekst. Die verwijzen niet naar een specifieke locatie, maar bevatten een poëtische tegenstelling. Zoals ‘stilstaande straatstenen’ en ‘bruisend dorpsleven’. De tegenstellingen op de wegwijzers spelen in op de plek waar ze hangen. Stadsdichter Michiel Van Opstal kwam op dit idee naar analogie van een project dat uitgevoerd werd op het streetartfestival The Crystal Ship in Oostende. De poëtische wegwijzers hebben een tijdelijk karakter. Het is niet de bedoeling om een wildgroei te creëren aan borden, daarom zullen ze er maar een jaar hangen.

Je treft de wegwijzers op de volgende plaatsen aan:

  • Meersel-Dreef (Mariapark)
  • Meer (startpunt Fietspad langs de Mark)
  • Meerle (Raadhuis)
  • Hoogstraten (omgeving feestzaal gevangenis)
  • Wortel-Kolonie (kruising met Castelré)
  • Minderhout (Princeven)