Wortel-Kolonie als eerste Belgisch cultureel landschap op de Unesco-Werelderfgoedlijst

We hebben zonet prachtig nieuws ontvangen! Wortel-Kolonie, onderdeel van de Koloniën van Weldadigheid in België en Nederland, werd uitgroepen als eerste Belgisch cultureel landschap op de Unesco-Werelderfgoedlijst. Die beslissing werd vandaag genomen door het Werelderfgoedcomité tijdens een internationale conventie in Fuzhou (China).

Vijfde erkenning voor Wortel-Kolonie

Dit is maar liefst de vijfde erkenning voor Wortel-Kolonie, na Europa Nostra Grand Prix Award in 2014, de ‘Sustainable Tourism Award’ in 2018, de European Landscape Award Alliance in 2019 en het Europees Erfgoedlabel in 2020. Het Werelderfgoedcomité heeft de Koloniën van Weldadigheid erkend als getuigen van een uitzonderlijk, ingrijpend en grootschalig sociaal experiment van armoedebestrijding door inrichting van binnenlandse landbouwkoloniën in afgelegen gebieden. En daar kunnen we in Hoogstraten natuurlijk alleen maar heel trots op zijn!

We moesten wel enkele jaren wachten op dit verlossende nieuws. Drie jaar geleden grepen de koloniën namelijk naast de erkenning als Unesco Werelderfgoed.

Rijkdom aan geschiedenis

De Koloniën van Weldadigheid ontstonden in 1818-1825 als integrale oplossing voor armoedebestrijding. Na de napoleontische oorlogen heerste er in de Verenigde Nederlanden (Nederland, België en Luxemburg) veel armoede en bedelarij, vooral in de steden. Bij de aanleg van de koloniën werd het schrale natuurlijke landschap door menselijk toedoen in één beweging volledig herschikt en overschreven met een geordende en geometrische structuur. Het resulterende ontginningslandschap met monumentale dreven, Koloniehuisjes, gestichten en boerderijen met akkerbouw weerspiegelt het toenmalige verlichte gedachtengoed.

Een wandeling door de verschillende koloniën neemt je mee doorheen de tijd. Je vindt er bijzonder krachtige landschappen die een verborgen verleden uitademen. Hoewel de landlopers ondertussen verdwenen zijn, zijn hun sporen in deze landschappen nog altijd duidelijk zichtbaar. Ze laten zien hoe twee eeuwen geleden met armoedebestrijding geëxperimenteerd is en hoe een wijzigende maatschappelijke moraal zich aftekende in het landschap.